In dit boek brengt Marcel van Herpen de verantwoordelijke opvoeders samen. Zij kunnen zich verbinden, waardoor ze er niet alleen voor staan. Samen vormen ze een netwerk waardoor vertrouwen kan worden gegeven en zelfvertrouwen kan worden opgebouwd. Dat is soms de enige manier om ervoor te zorgen dat kinderen er niet alleen voor komen te staan.
Wij, de leraar (2016) is het broertje van Ik, de leraar (2013), een boek over onderwijs en opvoeding, met het leven als uitgangspunt en de ander als perspectief. Een manifest ter emancipatie van de leraar en de kinderen.
Wij, de leraar neemt opnieuw het leven als uitgangspunt en de ander als perspectief. In dit boek is de existentiële betekenis van de relatie – het bestaan van ik met de ander – de aanleiding om de huidige, belastende fenomenen in het onderwijs nog eens kritisch onder de loep te nemen. Bedoeld om taal te geven, onder meer aan zich emanciperende leraren, waardoor zij hun pedagogische opdracht scherper kunnen formuleren.
