‘Pedagogiek is niet alleen tactvol handelen bij het opvoeden van kinderen,’ betoogt van Max Manen, hoogleraar Onderwijskunde en pedagogiek. ‘Het is ook twijfelen, tobben en piekeren. Je afvragen of je wel de juiste toon te pakken hebt en of je wel doet wat je leerlingen nodig hebben. Je moet als leraar snel reageren op situaties in de klas: soms weet je dan niet wat je moet doen, maar doe je toch het juiste.’
Weten wat te doen, wanneer je niet weet wat te doen is net zo analyserend, als dat het sferen, ervaringen en herinneringen oproept. Van Manens betooglijn volgen is meer dan een boek lezen. Het is aan het werk zijn. Het is midden in je praktijk staan. Het is de taal voelen en woorden geven aan de directheid van je ervaringen. Het is die lastige situatie van vorige week met nieuwe ogen bezien. Het is een bijna vergeten jeugdherinnering opeens naar boven zien komen. Een tactvol, aandachtig, invoelend boek dat steunt in je relatie tot kinderen, leerlingen en/of studenten.
Boek van hoogleraar Onderwijskunde en pedagogiek Max van Manen over de relatie tussen leraar en leerling en alle dilemma’s die daarbij komen kijken.
